ആഴിയെപ്പുണരാനെത്തുന്നു സൂര്യന്‍
ചക്രവാളത്തിന്‍ നിണമാര്‍ന്ന തിരശീലയില്‍
ചെന്നെത്തി നില്‍ക്കുന്നുവിന്നെന്‍ കാഴ്ചകള്‍
നിരാര്‍ദ്രതയുടെ വരണ്ടഭൂവില്‍
ഒരു മുറിപ്പാട്ടിന്‍ പ്രതീക്ഷതന്‍ നേരത്തും
രാത്രി മഴയിലെ പുതുമണ്ണിന്‍ ഗന്ധവും
നിലാവും,താരങ്ങളും,ഒരു കുഞ്ഞു തുമ്പിയും
അമ്മതന്നുമ്മയും,നിറമാര്‍ന്നെന്‍ സ്വപ്നങ്ങളും
രാക്കിളിയെപ്പോല്‍ വന്നോര്‍മ്മയില്‍ ചേക്കേറുന്നു
ശൂന്യതയുടെ വിരസവീണയില്‍
കൈചേര്‍ത്തു ഞാന്‍നില്‍ക്കവേ
മഴകാത്തു കേഴുന്നൊരു വേഴാമ്പല്‍ നാദം
വായുവിലലിഞ്ഞു മാഞ്ഞിടുന്നു
എന്നിട്ടും എന്‍റെയീ ജാലകച്ചില്ലയില്‍ പൂവിട്ടമുല്ലകള്‍
കൊരുത്തു ഞാന്‍ നില്‍ക്കുന്നു വീണ്ടും
വെറുതെയെന്തിനോ ഏകനായ് വീണ്ടും.
No comments:
Post a Comment