ആരോടും പറയാത്ത ചില സ്വകാര്യങ്ങള്‍ എല്ലാവര്‍ക്കും ഉണ്ടാകില്ലേ.ഒറ്റയ്ക്ക് പൂമുഖത്തെ ചൂരല്‍കസേരയില്‍ കിടക്കുമ്പോള്‍ ഓര്‍ക്കുന്ന ചില നിമിഷങ്ങള്‍.എനിക്കുമുണ്ട് അത്തരത്തില്‍ ചിലത്.
ആദ്യത്തെ ക്ലാസ്സ്‌ കട്ട്‌ ചെയ്യല്‍
ഹൈസ്കൂളില്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ ആണ് അതു സംഭവിച്ചത്.സ്കൂളില്‍ സ്പോര്‍ട്സ്‌ ആന്‍ഡ്‌ ആര്‍ട്സ്‌ നടക്കുന്നു,പെട്ടന്നാണ് ഒരുത്തന്‍ പറഞ്ഞത് നമുക്ക് സിനിമയ്ക്കു പോയാലോ?ഞങ്ങള്‍ മൂന്ന്പേരുണ്ടായിരുന്നു.ആദ്യം ആരും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.പിന്നെ ഒരു വാശിയായി എല്ലാവര്‍ക്കും.
ഞാന്‍ ആണ് പറഞ്ഞത് തൃശൂര്‍ പോകാം.അവിടെ soldier കളിക്കുന്നു.കളര്‍ ഡ്രസ്സ്‌ ആയതുകൊണ്ട് ആരും തിരിച്ചറിയില്ല.അങ്ങിനെ ആനവണ്ടിയില്‍ കയറി തൃശ്ശൂരിലേക്ക് യാത്രയായി.എത്ര വട്ടം പോയിരിക്കുന്നു പക്ഷെ അന്നൊന്നും പുറത്തെ കാഴ്ചകള്‍ക്ക് ഇത്രയും മനോഹാരിത തോന്നിയിട്ടില്ല.ചെന്നപ്പോഴേക്കും പടം തുടങ്ങിയിരുന്നു.പ്രീതിസിന്‍റയുടെ തകര്‍പ്പന്‍ പാട്ട്സീന്‍.
ഇടവേളയില്‍ സമൂസയും പിന്നെ ഐസ്ക്രീമും.എന്തോ ഒരു വലിയ സാഹസികപ്രവര്‍ത്തി ചെയ്ത പോലെയാണ് ഞങ്ങള്‍ക്ക് അന്ന് തോന്നിയത്.
സിനിമയ്ക്ക് ശേഷം ഒരു ബിരിയാണി.പിന്നെ തേക്കിന്‍കാട് മൈതാനത്തില്‍ അല്പംസമയം കൊച്ചുവര്‍ത്തമാനം പറഞ്ഞിരുന്നു.എന്തിനെപറ്റിയൊക്കെയാണ് അന്ന് സംസാരിച്ചത്.എത്രയോ യാത്രകളും സിനിമകളും പിന്നീട് കണ്ടിരിക്കുന്നു.പക്ഷെ അന്നത്തെ ഒരു സുഖമോ ത്രില്ലോ ഇന്നില്ല.
ആദ്യത്തെ പ്രണയം
കോളേജിലെ ലഞ്ച് ടൈം അനുവും,ജിഷയും ഓടിവന്ന് ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞു.
"ടാ ഷെറിന് നിന്നോട് എന്തോ പറയാന്‍ ഉണ്ട് നീ ഒന്ന് ചാപ്പലില്‍ വരണം".
ആദ്യം ഒന്ന് പകച്ചെങ്കിലും ഗ്രൂപ്പ്‌ലീഡറല്ലേ ഞാന്‍ ചെന്നു.അനു വന്നു പറഞ്ഞു
"നിങ്ങള്‍ സംസാരിക്കൂ ഞങ്ങള്‍ ഇവിടെയൊക്കെയുണ്ട്"
ഷെറിന് എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു
"അതേ ഒരു കാര്യം ഉണ്ട് പറയാന്‍,പറയാമോ"?
"അതിനെന്താ പറഞ്ഞോളൂ" ഞാന്‍ മറുപടി പറഞ്ഞു.
"എനിക്കൊരു ചെറിയ ഇഷ്ടം തോന്നുന്നു നിന്നോട്,എനിക്കൊരു മറുപടി തരണം"ഷെറിന് പറഞ്ഞു.
അത് ഒരു കുടുക്കായിരുന്നു,പിറ്റേ ദിവസം പതിവിന് വിപരീതമായി ഞാന്‍ നേരത്തേ ക്ലാസ്സില്‍ ചെന്നു.ഹാര്‍ട്ട്‌ ബീറ്റ്‌ പത്ത് കിലോമീറ്റര്‍ അപ്പുറത്ത് കേള്‍ക്കാം.എല്ലാവരും ഗുഡ് മോര്‍ണിംഗ് തരുന്നു.എനിക്കെന്തോ പന്തികേട് തോന്നി എന്‍റെ ഗ്രൂപ്പിലെ ആരെയും കാണുന്നില്ല.ഞാന്‍ ആകെ ഞെരിപിരികൊള്ളാന്‍ തുടങ്ങി.ദാ ഷെറിന് വരുന്നു.
അവളും തന്നു ഒരു ഗുഡ് മോര്‍ണിംഗ്.അന്നാണ് ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയുടെ സ്വരത്തിന് ഇത്ര മധുരം ഉണ്ടെന്ന് എനിക്കു തോന്നിയത്.
"വെരി ഗുഡ് മോര്‍ണിംഗ് ഷെറിന്"ഞാന്‍ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങി ഒരു അനക്കവുമില്ല,ഞാന്‍ ഇടക്കിടക്ക്‌ ഒന്നു നോക്കും എല്ലാവരും എന്നെ തന്നെ നോക്കുന്നു.ക്ലോക്കിലെ സൂചി അനങ്ങുന്നില്ല.ദാ വരുന്നു ഒരു കുറിപ്പ്"ടാ നിയാണ് ഇന്നത്തെ ഫൂള്‍,പയ്യെ എണീറ്റ്‌ കാന്‍റീനിലോട്ട് വിട്ടോ"
എന്തായാലും നനഞ്ഞു ഇനി കുളിച്ചുകയറാം ഞാന്‍ തീരുമാനിച്ചു.അവിടന്നങ്ങോട്ട് ഷെറിനെ കാണുമ്പോള്‍ ഒരു കൈകാല്‍വിറ.കാര്യം ഇങ്ങിനെയൊക്കെയായാലും ഒരു ചെറിയ ഇഷ്ടം പുള്ളിക്കാരിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നില്ലേ എന്നൊരു സംശയം ഇപ്പോഴും ബാക്കിയാണ്.
അതെ എന്‍റെ ആദ്യത്തെ പ്രണയം.ഒരു ജാള്യതയുടെ പരിവേഷം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അത് ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ ഇന്നും ഒരു സുഖമാണ്.വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം അമ്മയാണ് പറഞ്ഞത്.
"നിനക്ക് ഒരു ഫോണ്‍കോള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു,ഒരു ഷെറിന്"അവളുടെ വിവാഹം ആണത്രെ.
വിവാഹദിവസം പഴയ ഗ്രൂപ്പിലെ മെംബേര്‍സിനെ ആരെയും കണ്ടില്ല.ഷെറിന് പറഞ്ഞു
"ഞാന്‍ അധികം ആരെയും ക്ഷണിച്ചിട്ടില്ല കേട്ടോ"
ആശംസകള്‍ നേരുന്നതിനായി സ്റ്റേജില്‍ കയറിയപ്പോള്‍ വീണ്ടും ഒരു കൈകാല്‍ വിറ.അങ്ങിനെ ആദ്യത്തെ പ്രണയവും മണ്ണടിഞ്ഞു.
പ്രഥമ മദ്യപാനം
പത്തിലെ ടൂര്‍ ഒരു സംഭവം ആണല്ലോ,ഞാനും പോയി മൈസൂര്‍,പഴനി,കൊടൈകനാല്‍,കന്യാകുമാരി.രണ്ട് ബസ്‌ നിറയെ കുട്ടികള്‍.കന്യാകുമാരിയില്‍ റൂം എടുത്തു എല്ലാവരോടും കുളിച്ച് ഡ്രസ്സ്‌ മാറി വരാന്‍ കല്‍പ്പന കിട്ടി.ഞാന്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ കുളിമുറിയില്‍ വല്ലാത്ത തിരക്ക്.ഇതെന്താ ഇതിനുമാത്രം തിരക്ക് അവിടെ? പൊതുവേ ഞാന്‍ ഒരു സംശയരോഗിയാണ്.അല്പം ബലംപിടിക്കേണ്ടിവന്നു സത്യം കണ്ടുപിടിക്കാന്‍.പരസ്പരം സഹകരിച്ച് വെള്ളമടിക്കുന്നു.സഹകരണം എന്നു പറയാന്‍ കാരണം ആകെ ഒരു ചില്ലുഗ്ലാസ്സ് മാത്രമേയുള്ളു.വീട്ടിലെ അടുക്കളയില്‍ തേന്‍ ഒഴിച്ചുവെച്ചിരിക്കുന്ന അതേ കുപ്പി.ഞാന്‍ കണ്ടസ്തിതിക്ക് ഞാനും കൂടെ കുടിക്കണമെന്നായി അവര്‍.വൈദ്യന്‍ കല്‍പ്പിച്ചതും രോഗി ഇച്ചിച്ചതും ഒരേ കാര്യം.ആഹാ,എന്താ ചവര്‍പ്പ് ഒറ്റ വലിക്ക് ഞാന്‍ ആ ദ്രാവകം അകത്താക്കി.
ആദ്യം ഒന്നും തോന്നിയില്ല,ഒന്ന് പൂസാകാന്‍ എത്ര കൊതിച്ചുവെന്നോ...."എല്ലാവരും പുറത്തേക്കിറങ്ങൂ ബോട്ടിന് സമയമായി" സംയുക്ത കല്‍പ്പന വന്നു. വരിവരിയായി ബോട്ടിലേക്ക്, അലറുന്ന തിരമാലകളെ കീറിമുറിച്ചുകൊണ്ട് കടത്തുബോട്ട് വിവേകാനന്തപാറയെ ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങിതുടങ്ങി,ഒപ്പം എന്‍റെ തലക്കകത്തും തിരമാലകള്‍ ആഞ്ഞടിച്ചു.
ഞാന്‍ ചുറ്റും നോക്കി,ഇല്ല ആരും തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടില്ല.പാറയ്ക്ക് അനക്കമോ? അല്ല എന്‍റെ കാലാണ് ഉറക്കാത്തത്.
കണ്ണെത്താദൂരത്തോളം പരന്നുകിടക്കുന്ന കടലിനെ നോക്കി ഞാന്‍ ഇരുന്നു."കേരളം ഒരു ഭ്രാന്താലയം","ഉണരുക എഴുന്നേല്‍ക്കുക". അനശ്യരനായ സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്‍റെ വാക്കുകള്‍ അക്ഷരാര്‍ഥത്തില്‍ പതിനാലാം വയസ്സില്‍ ഞാന്‍ ജീവിതത്തില്‍ പ്രാവര്‍ത്തികമാക്കി.
അന്ന് മദ്യപിക്കാതെ നല്ലപിള്ള ചമഞ്ഞ എന്‍റെ ബന്ധുവും സ്നേഹിതനുമായ ബിനുകുട്ടന്‍ ഇപ്പോള്‍ എറണാകുളത്ത് ഒരു ബാര്‍ നടത്തുന്നതില്‍ പങ്കാളിയാണ്.അന്നു മദ്യപിച്ച പലരും ഇന്ന്"എന്തൂട്ടാടാ കോപ്പെ ഈ പറയണേ ഞാന്‍ അടിക്കില്ലടാ".ചുരുക്കം പറഞ്ഞാല്‍ വാദി പ്രതിയായി.
(അന്നത്തെ ബ്രാണ്ടിയുടെ മണം ഇന്നും എന്‍റെ മൂക്കില്‍ ഉണ്ട്)
